Dylan Thomas
Ang Lakas na sa Berdeng Mitsa'y Tumutulak sa Bulaklak
[Salin: Lamaw]

Ang lakas na sa berdeng mitsa'y tumutulak sa bulaklak
Tumutulak sa berde kong gulang; na nagpapasabog sa mga ugat ng puno
Ang sa aki'y tutupok.
At umid akong sabihan ang nabaluktot na rosas
Ang aking kabataa'y binaliko ng parehong mayelong lagnat.

Ang lakas na tumutulak sa tubig padaan sa mga bato
Tumutulak sa pula kong dugo; na tumutuyo sa lumalagaslas na mga sapa
Ang sa aki'y huhulmang pagkit.
At umid akong bulungan ang aking kaugatan
Papano sa bukal ng bundok sumususo ang parehong bibig.

Ang kamay na umiinog sa tubig ng lawa
Humahalo ng kumunoy; na tumatali sa umiihip na hangin
Wawasak sa aking layag.
At umid akong sabihan ang taong bibitayin
Papano sa aking putik ginawa ang apog ng mambibigti.

Ang labi ng panaho'y naglilinta sa bukal;
Pag-ibig ay papatak at mag-iipon, ngunit ang pumatak na dugo
Ang hihilom sa kanyang mga sugat.
At umid akong sabihan ang hangin ng panahon
Papano ang sandali ay kumudlit ng langit palibot sa mga bituin.

At umid akong sabihan ang puntod ng mangingibig
Papano sa aking kumot gumagapang ang parehong balikukong uod.

1934